علی سرتیپی در گفتگو نور معرفت
ناگفته هایی از چگونگی تثبیت پلت فرم ها تا حال امروز سینمای ایران
نور معرفت: نور معرفت: رییس انجمن صنفی شرکت های نمایش های ویدیویی برخط بر این نکته تاکید دارد که جایگاه پلت فرم های با ثابت قدمی و ممارست به تثبیت رسیده است.
به گزارش نور معرفت به نقل از ایسنا، علی سرتیپی در حوزه تهیه کنندگی، پخش کنندگی و سینماداری سال هاست که فعال است و چند سالی است در حوزه شبکه نمایش خانگی، مدیریت پلت فرم فیلم نت را برعهده دارد. او با پیشینه تجربیات طولانی صنفی خود در سینما در دو دوره اخیر به عنوان رییس انجمن صنفی شرکتهای نمایش ویدیوی برخط انتخاب شده است.
سرتیپی دیدگاه های تعریف شده ای در حوزه فعالیتهای صنفی دارد این که در جریان کار صنفی باید در کنار جمع بود و نگاه فردی نداشت. رییس انجمن در یک گفت و گو فعالیتهای انجمن صنفی شرکتهای نمایش ویدیوی برخط، جایگاه پلت فرم ها در جامعه و شرایط روز سینما را بررسی کرد.
چطور جایگاه پلت فرم ها برای نظام جا افتاد
سرتیپی درباره ی جمله «تلاش شد پلت فرم ها را برای نظام جا بیاندازیم» که در مجمع عمومی انجمن مطرح کرده بود و چگونگی محقق شدن آن چنین توضیح داد: «این مساله با ثابت قدمی، ممارست و مماشات اتفاق افتاد؛ ما از تمام ظرفیت هایمان استفاده کردیم و شرایطی به وجود آمد که الان در آن قرار داریم. حضور خود من، آقای میرطاووسی، آقای شکوری، آقای عسگرپور و آقای صراف در هیئت مدیره انجمن وی اودی متکی به گذشته ای است که داریم. سال ها در حوزه های مختلف کار کردیم و می نماییم و اینطور نبوده که یکدفعه از آسمان به زمین افتاده باشیم و بخواهیم کارهایی را صورت دهیم. حضور این ترکیب افراد از یک سو موثر بود.»
او بخش دیگر این ماجرا را این طور تشریح کرد: «ارتباط مردم با صداوسیما در این سال ها دیگر شبیه آن چیزی نبود که پس از انقلاب بین مردم و صداوسیما به وجود آمده بود. این مساله بسیار بزرگی بود، برای اینکه در نتیجه این شرایط، جمعیتی این وسط می ماند که نه اقبالی به صداوسیما داشت و نه شرایطی برای سرگرم شدن او فراهم بود. این وضعیت بسیار خطرناک بود. وی اودی ها این وسط به وجود آمدند و شرایط را تغییر دادند و اجازه ندادند خیل عظیم این جمعیتِ سرگردان، جذب ماهواره ها شوند. این گروه جذب وی اودی ها شدند؛ و ما می دانیم بدترین کاری که در پلت فرم ها ایجاد می شود، از بهترین کاری که در ماهواره ها دیده می شود بسیار فاصله دارد و بالاتر است. اهداف و نگاه و شیوه زیستی که در برنامه های ماهواره ای به معرض نمایش گذاشته می شود در پلت فرم های ما نیست. این مجموعه که اشاره کردم فضایی را تشکیل داد که نظام هم به این نتیجه برسد قشر سرگردانی که وجود دارند باید خوراکی داشته باشند و همه به این جمع بندی رسیدند که پلت فرم ها در تامین این خوراک می توانند مفید باشند.»
این تهیه کننده سینما اظهار داشت: «ما در ایام اولِ شکل گیری پلت فرم ها با گروه مخالف جنگ این را داشتیم که بگوییم ضدانقلاب نیستیم، آدم هایی نیستیم که فقط به فکر اقتصاد باشیم و یا قصد و هدفمان این نیست که فرهنگ ایران و اسلام را از بین ببریم؛ ما آدم هایی هستیم که کارمان و خودمان شناخته شده است و دوست داریم کارهای سرگرم کننده برای مخاطبان انجام دهیم و در کنار آن اقتصاد را هم در نظر داریم برای اینکه از بخش خصوصی آمده ایم. این کلیت مجموعه ماست و به دنبال ابراز نظرات مخالف نظام و کشور و دیدگاه های سیاسی خاص و مسائلی از این دست نیستیم. برای همین با دیده شدن خروجی کارهای ما از طرف دوستان، جلسات و صحبت های بسیار بسیار زیاد به ثبات نسبی و پذیرش دست یافتیم.»
نقش انجمن در پشتیبانی از اعضا
رییس هیئت مدیره انجمن در توضیح نقش انجمن در پشتیبانی از اعضاء خود اظهار داشت: «انجمن به ویژه با حضور آقای عسگرپور و خود من که در فضای فرهنگی و سینمایی جامعه شناخته شده ایم، نقش «خاطرجمعی» را به وجود آورد؛ این که ما آدم هایی دارای چارچوب هستیم و می خواهیم در قالب کار نماییم. هدف هایمان مشخص است و از جایگاه بخش خصوصی می خواهیم جلوی نگاه هایی را که مانع است بگیریم. اصل این قضیه که آنکه ناظر است در اصل رقیب شماست وجود دارد و این مشکل هست و هنوز این پارادوکس حل نشده است. با این وجود ما به عنوان انجمن اهتمام مان را کردیم تا جاهایی بایستیم و برای دیدگاه های مختلفی که در نظام هست شرایط را توضیح دهیم. ما از رییس جمهور، معاون رییس جمهور، وزار، شورایعالی انقلاب فرهنگی، دادستان کل کشور و مجلس شورای اسلامی جلسات مختلف گذاشتیم و حرف زدیم. این بیشتر در راستای و نگاه انجمن بود به این معنا که انجمن به ما هویت بخشیده بود. شاید هر یک از ما بصورت مستقل کاری کرده بودیم، اما اصل این که دوستان حرف ما را می پذیرفتند به این علت بود که دریافت می کردند این صدا از جایی می آید که نظرات یک تعداد آدم است که در این صنعت کار می کنند و حداقل این که فعال ترین افراد این صنعت جزو این گروه هستند.»
او صحبت های خودرا درباره ی اهمیت ادامه و بقای انجمن چنین افزود: «نقش انجمن در یک بزنگاه های خاص است. به این معنا که شاید اگر تصور نماییم فردا انجمنی نباشد خلاء اولیه احساس نشود اما دو ماه دیگر که با یک معضل جدی مواجه شدیم آنجاست که نبود انجمن بسیار به چشم می آید و دردسرساز می شود. همینطور در مورد مشکلات داخلی و مسائلی که خودمان داریم. همانطور که من در صحبت هایم در مجمع عمومی انجمن گفتم، هم اکنون ما مسائل بسیار زیادی داریم که اتفاقا با به ثبات رسیدن پلت فرم ها و انجمن، حالا باید روی آن مسائل متمرکز شویم همچون ارتباط مان با رگولاتورها و ساترا، ارتباط ما با اعضایمان و خدماتی که بتوانیم به آنان ارائه نماییم. ارتباط ما با مساله و شرایط تولید؛ این که بتوانیم کنار هم قرار بگیریم و تا جایی که می توانیم در راستای منافع جمع بیشتر همفکری و همراهی نماییم.»
سرتیپی در پاسخ به این پرسش که چطور فضای حمایت برابر از همه اعضاء انجمن که البته همگی بازار مشابه کاری ندارند و از یک طیف نیستند، فراهم می شود، اظهار داشت: «واقعیت این است که در دو سال قبل خیلی این فضایی که گفتید فراهم نشد، برای اینکه آنقدر درگیر مسائل ریشه ای چون وجودم و عدم وجود پلت فرم ها یا زیر پرسش رفتن وجود انجمن بودیم که اولویت های کاری متفاوت بود. انجمن در این سال ها در موقعیتی قرار گرفت که برای آن رقیب تراشیده می شد، اما الان باید باورهای خودمان و شورای مرکزی و انجمن را بر این مبنا بگذاریم که برای بچه ها کار نماییم و تمام طیف های اعضا را پوشش دهیم. علاوه بر این که اگر در این دو سال خیلی بصورت کلان نتوانستیم کاری برای اعضاء مان انجام دهیم در مقابل خیلی هم از آنان کار نخواستیم، باید ارتباط دو طرفه را برقرار نماییم و شرایطی فراهم گردد که بتوانیم برای همه کار نماییم و اثرگذار باشیم.»
صنف وی اودی و کارایی آن
رییس انجمن که در فعالیتهای صنفی سینمایی هم سال ها فعال بوده است، از دید کارشناس امور صنفی عملکرد انجمن وی اودی را چنین تحلیل کرد: «نکته ای که درباره ی صنف های سینمایی وجود دارد این است که سال ها از شروع فعالیت آنها می گذرد و خود من تا پیش از این که رییس انجمن وی اودی شوم، هفت سال رییس انجمن پخش کنندگان بودم. آن انجمن ده دوازده سال است که کار صنفی می کند و نمایندگانش همچون نمایندگان کانون کارگردانان و تهیه کنندگان که جریان اکران سینما را تنظیم می کنند، فعال می باشند. از زمان مدیریت مرحوم سیف الله داد در سالهای 1377 و 1378 این رویه در سینما جا افتاده است. کارکرد صنوف سینمایی نکته ای جا افتاده است و حالا خود خانه سینما به عنوان یک نهاد صنفی موجه شناخته می شود. اما در عرصه وی اودی ها اصلا چنین چیزی وجود نداشته و این پرسش ها مطرح بود که چه کسانی با ما راه می آیند، صحبت های ما را قبول می کنند و مسائلی از این دست. در نتیجه همین موقعیت بود که انجمن به عضویت خانه سینما درآمد یا از طرفی در وزارت کار یا اتاق تجاری جایگاهی برای خود به دست آورد. همه این ها با این هدف بود که بتوانیم پایه های قانونی در حاکمیت پیدا نماییم. امیدوار هستم بتوانیم در وضعیت جدید در انجمن تاثیرگذاری بیشتری داشته باشیم.»
ارتباط پلت فرم ها با ساترا
سرتیپی درباره ی این که هم اکنون وضعیت تعامل میان پلت فرم ها و ساترا به چه ترتیب است، اظهار داشت: «الان وضعیت تعامل پلت فرم ها و ساترا نسبت به گذشته خیلی فرق کرده است. آن چه که من می دانم این است که ساترا سه سال قبل آمده بود تا نمایش خانگی را ببندد، اما الان این طور نیست و پذیرفته اند که باید این مجموعه ها وجود داشته باشد. هرچند در وضعیت و بزنگاه هایی مشکلاتی به وجود می آید. اما در مجموع نگاه، نگاه تعامل است تا بستن و محدود کردن. در نتیجه همین تغییر است که الان خوب کار می نماییم و مشکلات حادی در یکی دو سال گذشته نداشتیم.»
وی در پاسخ به این پرسش که آیا مذاکراتی از طرف انجمن با ساترا صورت گرفته و در نتیجه آن تغییر رویه ها حاصل شده است، اظهار داشت: «آدم ها و اعضا و رفتار ما در این حوزه نقش داشته است. جاهایی ما به عنوان انجمن رفتیم و صحبت کردیم، حالا شاید رسمی نبود، اما غیررسمی رفتیم و حرف زدیم و خود این گفت وگوها تاثیر مثبت داشته است.»
حال سینما چطور است؟
این تهیه کننده با سابقه سینما تحلیل خودرا درباره ی احوال این روزهای سینما چنین بیان نمود: «حال سینما را همچون مریضی می دانیم که نمی دانیم در آینده چه اتفاقی برای آن می افتد. مریضی است که نگران آن هستیم. شاید بصورت کلی نسبت به دو سه سال قبل وضعیت بهتری داریم، اما واقعیتش این است که با یک مریض مواجه هستیم. درست است که مردم با برخی از فیلمهای کمدی ارتباط برقرار می کنند و از آنها استقبال به عمل می آورند، اما نمی دانیم سال آینده هم مردم همین فیلم ها را دوست خواهند داشت؟ تو ذوقشان نمی خورد؟ با آن ارتباط برقرار می کنند؟ سینمای اجتماعی ما تقریباً از بین رفته است و چه چیزی می خواهد جای آنرا پر کند؟ هزینه های تولید به شدت بالا رفته است که از مقصران آن خود ما به عنوان پلت فرم ها هستیم. هزینه های ساخت و ساز و نگهداری سالن های سینما به شدت بالا رفته است، ما چه کار می خواهیم بکنیم؟ آینده، آینده بسیار مبهمی است.»
سینما یا پلتفرم؟
سرتیپی که خود هم در حوزه سینماداری فعال است و هم مدیریت پلت فرم در رویارویی با این پرسش که الان فعالیت در کدامیک از این دو زمینه ثمربخش تر و مناسب تر است، اظهار داشت: «هرکدام مشکلات خاص خودرا دارند و واقعیت این است که اوضاع در هیچ زمینه ای خیلی خوب نیست. وضعیت فرهنگ، سینما و تولید اصلا خوب نیست. با این وجود ما فقط امید داریم و امیدواریم که اتفاقات خوبی بیفتد؛ پلت فرم ها دایره نفوذ خودرا زیاد کنند و ما بتوانیم کارهایی بسازیم که با گروه گسترده تری ارتباط برقرار کند و در خارج از کشور مورد توجه قرار گیرد. ما به این ها امیدواریم. از طرفی در مورد سینما این را می دانیم که سینما تفریح ارزانی برای مردم است و سالن های خوبی داریم، پس امیدواریم مردم به سالن ها بیایند و فیلم ها را ببینند. سه چهار سال قبل به علت کرونا شرایط بسیار بد بود، اما از سال قبل تعادلی ایجاد شده، هرچند در حدی نیست که بتوانیم بگوییم «خوب» است. الان فقط می گوییم خوب است که روند نزولی نداریم و حداقل در یک حالت ثبات باقی مانده ایم.»
اهمیت نگاه صنفی و فعالیت صنفی
سرتیپی در پاسخ به این پرسش که با تکیه به چه نگاهی، انرژی و توان زیادی را صرف فعالیت صنفی می کند، اظهار داشت: «من از سال 67 عضو انجمن تهیه کنندگان سینما بودم و از اواخر دهه 70 یا عضو شورای مرکزی و یا رییس صنف هایی که در آن عضویت داشتم، بودم. یاد گرفتم صنفی کار کنم و صنفی نگاه کنم و اعتقاد داشتم با جمع بودن و کنار هم بودن شرط است. اگر می خواهی حال سینما خوب باشد باید کل سینما حال خوبی داشته باشد. باید سفره را بزرگتر کنی تا تعداد بیشتری سر آن سفره بنشینند. اگر تو فقط به فکر خودت باشی یک جایی زمین می خوری و نمی توانی ادامه دهی. کسانی هم که با تو کار می کنند دیگر باورت ندارند؛ این شامل هم اعضاء صنف می شود هم سوی دیگر یعنی دولت و نهادهای دولتی. اما اگر این صداقت در تو دیده شود که برای یک صنف کار می کنی به نتیجه بهتری می رسی. در انتخابات صنف های مختلف بطور معمول رقبایم به من رای داده اند، در مورد صنف پخش کنندگان که چند دوره به اتفاق آرا عضو هیئت مدیره شدم. این بیشتر به علت آنست که در مسائل صنفی فقط نگاه خودم را دنبال نمی کنم و اهتمام می کنم همه را در نظر بگیرم.»
منبع: نور معرفت
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب