نور معرفت

مطالبه هنرمندان صنایع دستی از رئیس جمهور آینده

مطالبه هنرمندان صنایع دستی از رئیس جمهور آینده

به گزارش نور معرفت، اصفهان انتخاب مسئولین آشنا با صنایع دستی، اجرای قانون پشتیبانی از هنرمندان، تبلیغات تلویزیونی جهت استفاده از صنایع دستی، تأسیس موزهٔ صنایع دستی، جذب توریستهای خارجی، هموار کردن مسیر شرکت در نمایشگاه های بین المللی و تأسیس بازارچه های صنایع دستی، برخی مطالباتی است که هنرمندان صنایع دستی از رئیس جمهور آینده ایران دارند.



با توجه به این که به ایام انتخابات دورهٔ چهاردهم ریاست جمهوری نزدیک می شویم و از آنجاییکه اصفهان شهر جهانی صنایع دستی و هم شهر خلاق در حوزه‌ی صنایع دستی است، بر آن شدیم که مطالبات هنرمندان این عرصه را به گوش مسؤلان دولت آینده برسانیم. در همین راستا با برخی از این هنرمندان به گفتگو پرداختیم.

ضرورت انجام تبلیغات فرهنگی در حوزه‌ی صنایع دستی

مرتضی جعفری، پیشکسوت هنر قلمکارسازی، به ایسنا اظهار داشت: مردم ایران و حتی مردم اصفهان اطلاعات زیادی از صنایع دستی ندارند. یک اصفهانی سفره‌ی قلمکار را از مشهد خریداری می کند و این فاجعه است. مطالبه‌ی ما اینست که استفاده از صنایع دستی توسط دستگاههای دولتی تبلیغ شده و راه برای ورود گردشگر های خارجی هموار شود. رونق صنایع دستی منجر به اشتغال زایی خواهد شد که یکی از دغدغه های دولت هاست. ضروری است در مورد این که صنایع دستی چگونه و با چه ترفندهایی تولید می شوند، تبلیغات فرهنگی بیشتری صورت گیرد. متأسفانه به سبب تحریم ها، تبلیغات خارجی با محدودیت مواجه می باشد، اما از تبلیغات داخلی نباید غافل شد.

او افزود: ما با هنر قلمکاری می توانیم روی هر پارچه ای مهر بزنیم و پرده یا پارچه برای لباس تولید نماییم. اگر صنایع دیگر به ما بپیوندند صنایع جدید و خلاقانه ای متولد می شود.

این تولید کنندهٔ پارچه های قلم کار، با اعلان اینکه پیشنهاد و مطالبه‌ی دیگرش اینست که شهرداری ها و سفارت خانه های ایران در شهرها و سایر کشورها حداقل یک ویترین صنایع دستی برای معرفی این رشته ها داشته باشند، افزود: ما در جهان در حوزهٔ صنایع دستی حرف برای گفتن داریم و حتی می توانیم شبکهٔ تلویزیونی برای ارائهٔ محتوا در زمینهٔ صنایع دستی داشته باشیم. حدود ۶۰۰ رشتهٔ صنایع دستی در سطح جهانی در یونسکو ثبت شده است که ۳۰۰ رشتهٔ آن در ایران وجود دارد و حدود ۲۰۰ مورد آن در اصفهان تولید می شود. این ها ظرفیتهای صنایع دستی ما هستند که ضروری است تبلیغ شوند.

جعفری با اعلان اینکه رئیس جمهور بعدی باید بداند که اصفهان یک شهر توریستی است به صورتی که در سفرهای توریستی که من به سراسر دنیا داشتم هیچ یک شهری مثل اصفهان در حوزهٔ صنایع دستی ندارند، اضافه کرد: ما به پشتیبانی و حمایت دولت نیاز داریم تا اشتغال زایی نماییم. من حدود ۵۰ سال سابقهٔ کار دارم و حدود ۴۰ سال پیش تنها کسی بودم که در محلهٔ خودم پارچه های قلمکار تولید می کردم، اما امروز محلهٔ دلیگان خورزوق حدود ۹۰ کارگاه قلمکار دارد و این رشته در این محله رونق گرفته است.

این هنرمند تاکید کرد: اگر اصفهان به معنای واقعی کلمه به یک شهر توریستی تبدیل و منطقهٔ برخوار به یک بازارچه‌ی صنایع دستی مجهز شود، من از همین تریبون به شما قول می دهم که تعداد این ۹۰ کارگاه به ۳۰۰ کارگاه افزایش پیدا کند.

او که مطالبه‌ی دیگرش، تأسیس یک موزهٔ صنایع دستی در اصفهان است، بیان نمود: توجه داشته باشید که اصفهان با حدود ۲۰۰ رشتهٔ صنایع دستی فعال از یک موزهٔ صنایع دستی بی بهره است. من خودم تعدادی قالب های قلم کاری در ارتباط با ۳۰۰ سال پیش را با قیمت بالا خریداری کردم که از کشور خارج نشود و امیدوارم موزه ای تأسیس شود که این اشیاء را در آن مکان در معرض دید مردم قرار دهیم.



مطالبه‌ی اجرای قوانین مصوب

اما عباس شیردلی، پیشکسوت هنرمند قلم زنی و رئیس سابق اتحادیه صنایع دستی شهرستان اصفهان هم اظهار داشت: مطالبه‌ی ما اینست که قوانینی که مجلس در سال ۱۳۹۶ یعنی دو دورهٔ قبل در پشتیبانی از هنرمندان تصویب کرده است، اجرایی شود. هیچ کدام از وزرای میراث فرهنگی ادوار گذشته این قوانین را اجرا نکردند، در حالیکه مجلس قانون گذاری کرده و گفته بود که آیین نامه‌ی اجرایی آن بر مبنای قوانین نظام صنفی نوشته شود. این قانون با عنوان «قانون پشتیبانی از هنرمندان»، مشتمل بر ۱۵ ماده است که اگر اجرایی می شد، حداقل ۹۰ درصد مشکلات هنرمندان حل شده بود. این قانون بعد از تصویب در سال ۱۳۹۶ به دولت ابلاغ گردید و سه ماه برای نوشتن آیین نامه‌ی اجرایی به دولت فرصت داده شد.

او با تکیه بر این که نگاهی که ادارهٔ دارایی به صنایع مختلف دارند، در حوزهٔ صنایع دستی اجرایی نیست، اشاره کرد: ثبت در سامانه و سایر سیاستگذاری ها سبب نابودی کارگاه های کوچک می شود. ما از رئیس جمهور آینده مطالبه می نماییم که هر قانونی در مجلس تصویب شده را اجرا نماید. بعضی از موازین اجرایی در حوزهٔ صنایع دستی قانونی نیستند.

این هنرمند قلم زن در انتها اضافه کرد: مطالبه‌ی دیگر من اینست که رئیس جمهور آینده در حوزهٔ میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مسئولینی را انتخاب نماید که در این زمینه تخصص داشته باشند. متأسفانه در ادوار گذشته وزرا تخصصی در حوزهٔ میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی نداشتند.



صنایع دستی را از حصر آزاد کنید

مجید عزیزاللهی، هنرمند گره چینی هم چنین بیان نمود: باز کردن و زدودن حصرها و دیوارهایی که دورتادور صنایع دستی را فراگرفتند، مطالبه‌ی ما از رئیس جمهور آیندهٔ ایران است. عدم ورود گردشگر ها منجر به از رونق افتادن بازار صنایع دستی در کشور شده است. ما مستقیم با گردشگر ها ارتباط داریم و به صورت عملی شاهد می باشیم که ورود گردشگر در وهله‌ی اول به منزله‌ی وجود امنیت در کشور تلقی می شود. در مرحلهٔ دوم، برای کشور در مقابل تبلیغات منفی رسانه ها، تبلیغات مثبت به وجود می آورد و در مرحلهٔ آخر برای کشور دلار و ارز می آورد.

او افزود: متأسفانه شرکت در نمایشگاه های خارجی به سبب افزایش قیمت دلار برای ما امکان پذیر نیست و کشورهای دیگر از عدم حضور ما بهره برده و جای هنرمندان ما را پر می کنند.

این هنرمند گره چینی، با اعلان اینکه مدیران ارشد صنایع دستی اگر با صنایع دستی آشنا نباشد، به رونق آن نمی توانند کمکی کنند، اظهار نمود: در یکی از نمایشگاه های داخلی، یکی از مسؤلان در غرفه‌ی ما حاضر شدند و از من اسم هنری که کار می کنم را پرسیدند. من جواب دادم که این کار، گره چینی نام دارد و ایشان پاسخ دادند که می توانید به جای گره چینی، گره ایرانی کار کنید. این مساله طنز تلخی است چونکه به من ثابت کرد که کسی که متولی صنایع دستی است و در مقام بالاتر از من قرار دارد، حتی با عناوین رشته های صنایع دستی آشنا نیست و نمی تواند مشکلات ما را درک کند. ازاین رو مسؤلان صنایع دستی باید از بدنه‌ی فعالان صنایع دستی باشند.

او در انتها اشاره کرد: در این سالهای اخیر حدود ۲۰۰۰ کارگاه صنایع دستی اعلام ورشکستگی کردند و تعطیل شدند. ما هم به واسطهٔ سابقه ای که داریم سرپا مانده ایم چونکه مشکلات ما زیاد است.






1403/03/21
10:49:53
5.0 / 5
249
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۲ بعلاوه ۵
نور معرفت

nooremarefat.ir - مالکیت معنوی سایت نور معرفت متعلق به مالکین آن می باشد