خط بطلانی بر یك ادعای پوچ؛
هنوز گفتمان انقلاب اسلامی اولویت مردم ایران است
به گزارش نور معرفت ارادت و اعتقاد به مبانی نظام اسلامی و تكریم شهدای راه انقلاب اسلامی ایران از هم جدا وگسسته قابل تحلیل نیست و تشییع با شكوه سردار سلیمانی نشان داد كه گفتمان انقلاب هنوز اولویت مردم ایران است.
خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه_مرتضی مفیدنژاد: یكی از موضوعات مهم و اساسی كه پس از شهادت حاج قاسم سلیمانی از جانب برخی به اصطلاح روشنفكران و نخبگان دانشگاهی عنوان شد و بعضی از آن بوی غرض ورزی می داد بیان این نكته بود كه سردار شهید حاج قاسم سلیمانی صرفاً به علت خصوصیت های شخصیتی برجسته ای كه داشت و به خاطر مولفه هایی همچون شجاعت و بی باكی ساده زیستی و مردمی بودن مورد توجه مردم ایران قرار گرفت و این جوشش احساسات و این تشییع با شكوه و بی نظیر در داخل و خارج كشور ما همگی برخاسته از همین خصوصیت های شخصیتی است. در كنار این ماجرا سرمایه های شكل گرفته پیرامون این مورد هم ارتباطی با سرمایه اجتماعی نظام اسلامی ندارد. آنچه در ادامه می آید بیان نكاتی مشفقانه و دلسوزانه برای كسانی است كه تلاش می كنند تحلیل هایشان را در یك فضای انتزاعی و تخیلی عرضه كرده و دست به نشر آن بزند:
۱. هم خود سردار شهید در زمان حیات شأن و هم اطرافیان دور و نزدیك ایشأن قائل به این هستند كه تربیت یافته مكتب امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی و رهبری هستند و الان در خیلی از سخنرانی ها و مواضعی كه از ایشان منتشر می شود هویداست كه دلبستگی او به گفتمان رهبری و انقلاب اسلامی در حدی بوده است كه این دو با هم به صورت كامل با هم آمیخته و ممزوج شده اند و سردار شهید سلیمانی به نمادی از آموزه های مكتب امام (ره) و رهبری تبدیل گشته بود. حال این خصوصیت های برجسته ای كه همگی وام گرفته شده از مكتب انقلاب و اسلام است و مردم به خاطر هم آنها به خیابان ها ریختند و برای او مرثیه سرایی كردن چرا در تحلیل بعضی از افراد از شخصیت شهید سلیمانی و اتفاقات پیرامون شهادت او دیده نمی گردد و به صورت جداگانه تحلیل می شود جای بسی تعجب دارد.
۲. همان گونه كه رهبری هم فرموده اند كسانی كه پای صندوق رأی می آیند ابتدا به جمهوری اسلامی رأی می دهند و سپس گزینه مورد نظرشان را انتخاب می كنند. در اینجا هم باید به این قاعده اشاره نمود كه هر كس كه به خاطر شهادت حاج قاسم سلیمانی به عزاداری و نوحه سرایی پرداخته و غصه دار شدند و در تشییع باشكوه ایشان حاضر شدند، ابتدا به ساكن بر آرمان ها و اهداف و اعتقادات محكم این نظام صحه گذاشته است و سپس به شخصیت شهید بزرگوار پرداخته است. همان گونه كه در بزنگاه ها و اتفاقاتی همچون شهادت شهید حججی و یا تشییع جنازه پیكر شهدای غواص هم افراد بنابراین به میدان آمدند و این دو یعنی ارادت و اعتقاد به مبانی نظام اسلامی و تكریم شهدا و جان باختگان راه انقلاب اسلامی ایران از هم جدا و گسسته قابل تحلیل نیست.
۳. برخلاف فرضیه هایی كه بعضی از فعالان عرصه مجازی و روزنامه نگاران مطرح می كنند در خصوص اینكه جامعه دیندار ایران خودشان را از بقیه افراد جدا می كنند بر این فرضیه صحه می گذارند كه دینداران خویش را به صورت جزیره ای جدا از دیگر مردمان فرض كرده اند باید خاطرنشان كرد كه با حضور میلیونی مردم در تشییع جنازه سردار سلیمانی كه با مفاهیم دینی همچون مجاهد فی سبیل الله اخلاص و ایمان تقوا و معنویت شناخته می شود، نشان دهنده این است كه این مفاهیم هنوز برای مردم ایران، حاوی ارزش افزوده بالایی است و هنوز مؤلفه های ذكر شده در جامعه ایران از لحاظ ارزشی در سطح بالایی قرار دارد و آنها به این موضوعات احترام می گذارد و این اختصاص به جامعه دینی و دیگر طبقات جامعه ندارد و نخ تسبیحی است كه اجزا هویت جامعه ایرانی هم اكنون با آن به یكدیگر مرتبط شده است.
۴. حاج قاسم سلیمانی راهی را طی كرد و به نقطه اوج رسید. این راه چیزی نبود جز راه تعالیم الهی انبیا و ائمه معصومین و مؤلفه های مد نظر امامین انقلاب اسلامی. این راه هم با حضور میلیونی مردم به امضا رسید و بیان كرد كه كسانی كه اصیل و بی شائبه به این مسیر قدم می گذارند، در واقع پای در گفتمان مورد علاقه مردم ایران گذاشته اند و باوجود تبلیغات وسیع و عرضه مدلهای غربی و مدرن هنوز این گفتمان انقلاب اسلامی است كه اولویت مردم ایران است. این را می توان در نظرسنجی های صورت گرفته در زمان حاج قاسم سلیمانی هم مورد تحلیل قرار داد كه ایشان در بیشتر نظرسنجی ها یكی از محبوب ترین افراد داخل كشور به حساب می آید و این نشان از علاقه جامعه به گفتمان مدنظر ایشان و عمل اصیل و متكی به قواعد الهی اش می باشد.
۵. جامعه روشنفكری به شدت در تحلیل تحولات و رویدادهای جامعه ایرانی عاجز شده است و دلیل اصلی آن استفاده از ابزارها، نظریات و نظریه های غربی است. یك روز جمهوری اسلامی را به نداشتن اسطوره و قهرمان ملی متهم می كنند و در جایی دیگر جمهوری اسلامی ایران را در آستانه چهل سالگی در معرض فروپاشی تصویر می كند. سوال اینكه كشوری كه اسطوره ندارد و یا در آستانه فروپاشی و گسست قرار دارد چرا این گونه برای قهرمان ملی اش مرثیه سرایی می كند؟ و در خیابان های پرجمعیت به پاس ارج نهادن به خدمات او قدم در راه می گذارد و تا سر حد از دست دادن جانش در فشار جمعیت، به تشییع پیكر سرباز كهنه كارش می پردازد؟ باشد كه اتفاقات این چند روز بعضی از تحلیل گران این مرز و بوم را وا دارد تا چشمان خویش را نسبت به موضوعات داخلی جامعه ایران باز كنند و با دید بهتر و مؤلفه های بومی تر به تحلیل وقایع بپردازند.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب