غدیر اعتقاد ما است
به گزارش نور معرفت، ذره ای از تلاش انسان ها نزد خداوند متعال فراموش شدنی نیست، به شرط آنکه آنرا به دست خود نابود نکنند. در خطابه غدیر، امامت دوازده امام به آن بلندا اعلام گردید که اگر کسی آنرا نپذیرد همه زحماتش سقوط می کند و نابود می شود و به این آیه اشاره شد که: «أولَئِکَ الَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمَالهمْ فِی الدّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهم مِّن نَّاصِرِین» (آل عمران ۲۲).
به گزارش نور معرفت به نقل از ایسنا، در غدیر «اولوالأمر» پس از پیامبر، تا روز قیامت تعیین شدند، تا طمع یک باره قطع شود و همه بدانند که در اینباره جای مطرح کردن هوس ها نیست. جالب است که در همان آغاز سفر غدیر در مدینه، این آیه «یَا أَیّهَا الَّذِینَ آمَنواْ أَطِیعواْ اللّهَ وَأَطِیعواْ الرَّسولَ وَأوْلِی الأَمْرِ مِنکم» (نساء ۵۹) نازل شد و بارها در اتمام حجت ها و هم دعاهای غدیر بعنوان مبحث اصلی غدیر از آن سخن به میان آمد که غدیر برای تفسیر این آیه است.
غدیر یعنی نشانه هایی از صاحب اختیار مردم
صاحب اختیار ما تعیین شده، و خداوند می خواهد با علایم مختلفی او را به ما نشان دهد. آن شخص با عظمتی که درحال رکوع زکات می دهد با این علامت معرفی شده تا راه توطئه ها بسته شود. در اتمام حجت های قرآنی آیه ای مطرح شده که در آغاز سفر غدیر در مدینه نازل شد تا نشان دهد برای چه بار سفر بسته اند: «إِنَّمَا وَلِیّکم اللّه وَ رَسوله وَالَّذِینَ آمَنواْ الَّذِینَ یقِیمونَ الصَّلاَةَ وَیؤْتونَ الزَّکَاةَ وَهمْ رَاکِعون» (مائده ۵۵).
نذیر و بشیر در غدیر معرفی شدند
خدایا تو را شُـکر که روز قیامت برای دشمنان ولایت عذری باقی نگذاشتی که بگویند برای ما بشیر یا نذیری نیامد. پیامبر، از فراز منبر غدیر با صدای بلند اعلام نمود که من نذیرم و علی بشیر است و به این آیه اشاره داشت که: «أَن تَقولواْ مَا جَاءنَا مِن بَشِیرٍ وَلاَ نَذِیرٍ فَقَدْ جَاءکم بَشِیرٌ وَ نَذِیرٌ وَاللّه عَلَی کلِّ شَیْءٍ قَدِیر» (مائده ۱۹).
چشم دیدن علی را نداشتند
علی(ع) آن قدر به پیامبر اکرم(ص) نزدیک بود که در هر بامداد و شام با آن حضرت خلوتی داشت و این بر دیگران گران می آمد تا جایی که نسبت پیامبر(ص) و علی(ع) را «سراپا همه گوش» نام نهادند! در حالیکه منافقین از یک ارتباط الهی رنج می بردند خداوند با آیه مباهله نسبت بین آن دو بزرگوار را جان نفس یکدیگر اعلام نمود. در خطابه غدیر پیامبر، رسماً این بی تحملی آنان را با قرائت آیه قرآن اعلام نمود که می فرماید: «وَمِنْهم الَّذِینَ یؤْذونَ النَّبِیَّ وَیِقولونَ هوَ أذنٌ قلْ أذن خَیْرٍ لَّکمْ یؤْمِن بِاللّهِ وَیؤْمِن لِلْمؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ آمَنواْ مِنکمْ وَالَّذِینَ یؤْذونَ رَسولَ اللّهِ لَهمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ» (توبه ۶۱)
قسم کافران خنده آور است
دشمنان غدیر هم کافر شدند، هم کفر گفتند و هم قسم یاد کردند که کفر نگفتند! خداوند هم خبر آنان را در متن قرآن منعکس کرد تا آنان که در آینده تاریخ با این ترفند مردم را گول زنند بدانند که خداوند اخطار لازم را در رابطه با شان به مؤمنین داده است. در روز غدیر نازل شدن این آیه گویای همه چیز بود که: «یَحْلِفونَ بِاللّهِ مَا قَالواْ وَلَقَدْ قَالواْ کَلِمَةَ الْکفْرِ وَکَفَرواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِم» (توبه ۷۴).
امامان غدیر هدایت الهی دارند
امامان غدیر چون هدایت الهی دارند نیازی به هدایت شدن ندارند. چنین رهبرانی را خداوند در غدیر برای هدایت مردم معرفی فرمود که با ضمانت الهی به حق ناب هدایت می کنند. اینجاست که هر هدایت کننده ای را در دنیا نشان دهند کسی خواهد بود که با هدایت دیگری راه یافته و بدون او راه را پیدا نمی کرد، به جز معصومین که هدایتشان از سوی ذات مقدس ربوبی است. برای همین پیامبر(ص)، در خطبه غدیر ضمن اشاره به آیه قرآن مردم را از سرکشی در مقابل ولایت علی(ع) بازداشت و این آیه را یاد شده قرار داد: «أَفَمَن یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ أَحَقّ أَن یتَّبَعَ أَمَّن لاَّ یَهِدِّی إِلاَّ أَن یهْدَی» (یونس ۳۵).
تعیین خدا تغییرناپذیر است
مقام ولایت مانند قرآن است که قابل تغییر و تبدیل نیست و سر تعیین الهی همین است که حقیقت محض را به میدان می آورد و مانند بشر هر روز تغییر فکر نمی دهد. اینست که وقتی منافقین از هر حیله ای عاجز می شوند و مساله تبدیل مقام امامت را به میان می آورند از قرآن پاسخ می شنوند که: «قلْ مَا یَکون لِی أَنْ أبَدِّلَه مِن تِلْقَاء نَفْسِی إِنْ أَتَّبِع إِلاَّ مَا یوحَی إِلَی» (یونس ۱۵)
غدیریان از کمی افراد وحشت ندارند
همیشه تاریخ نشان داده که مؤمنین در اقلیت اند و نباید به خاطر این قلت، تردید به دل راه دهند یا از وظیفه خود هراسناک شوند. غدیر و ولایت هم از این کلی مستثنی نیست چنان که در دعاهای غدیر ضمن اشاره به آیه قرآن به این مطلب تصریح شده است که: «وَمَا آمَنَ مَعَه إِلاَّ قَلِیل» (هود ۴۰) و همان گونه که در خطبه غدیر به نفی اکثریت تصریح شده و به این آیه قرآن اشاره شده که «وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهمْ أَکْثَر الْأَوَّلِین» (صافات ۷۱)
با بصیرت کامل همه را به غدیر دعوت می کنیم
راه روشن غدیر آن قدر واضح است که به سادگی میتوان بدان اشاره نمود، و آن قدر مطمئن است که با بصیرت کامل میتوان آنرا ضابطه دعوت به سمت خداوند قرار داد. این بدان جهت است که ولایت ادامه راه توحید است و از هر گونه شرک و کفری بیزار است. «قلْ هَذِهِ سَبِیلِی أَدْعو إِلَی اللّهِ عَلَی بَصِیرَةٍ أَنَاْ وَمَنِ اتَّبَعَنِی وَسبْحَانَ اللّهِ وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمشْرِکِینَ» (یوسف ۱۰۸).
سلام بر صبر در ولایت علی (ع)
صبر عظیمی بر اهل ولایت علی گذشته تا به امروز آن رسیده است. این بدان مفهوم است که صراط مستقیم هم دشمنان بسیار دارد و هم پیمودن آن فراز و نشیب های بسیاری را در پیش دارد که باید از آنها گذر کرد. این چنین است که هنگام ورود به بهشت ملائکه با سلامی بر صبر به استقبال شیعیان علی، می آیند. این را هنگامی که سنگ آسمانی بر فرق دشمن غدیر فرود آمد پیامبر(ص) با تضمین این آیه قرآن در کلام خویش فرمود: «سَلاَمٌ عَلَیْکم بِمَا صَبَرْتمْ فَنِعْمَ عقْبَی الدَّار» (رعد ۲۳).
شیطان دست بردار نیست
بندگانی که حق بندگی را ادا کردند پذیرفتگان ولایت علی(ع) هستند؛ اما شیطان آرام ننشسته و در صدد لکه دار کردن چهره منزه آنان است. برای خدا بسیار آسان است که هر قدرتی را از شیطان سلب کند، ولی امتحان الهی برای تعیین درجات شیعیان همچنان ادامه دارد. اینست که عده ای همچنان در معرض دام های شیطان قرار دارند. این آیه با مطرح شدن در دو قسمت از مراسم غدیر یکی هنگام اعلان ولایت و دیگری هنگام نزول سنگ آسمانی این اخطار را به ما داد که: «إِنَّ عِبَادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغَاوِین» (حجر ۴۲).
عذابی عجیب برای دشمن ولایت
ظلم در حق غدیر انکار ولایت علی(ع) و مخالفت با امر اوست. عذاب چنین ظلمی عقاب معمولی نخواهد بود، بلکه عذابی است غیرعادی به بلندای ابدیت و خلود. این را پیامبر، در خطبه غدیر بعنوان عاقبتی غیر قابل گریز برای دشمنان علی(ع) اعلام نمود و آنرا حتمی دانست، و به این آیه اشاره نمود که: «قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نعَذِّبه ثمَّ یرَدّ إِلَی رَبِّهِ فَیعَذِّبه عَذَابًا نّکْرًا» (کهف ۸۷).
ملائکه به استقبال دوستان غدیر می آیند
منزلت یک اعتقاد را آن روز که مردم برای حسابرسی جمع می شوند میتوان فهمید. در حالیکه خلق نخستین و آخرین خویش را برای حساب آماده می کنند و از عاقبت نامعلوم بر خود می لرزند، ملائکه به پیشواز غدیریان می آیند و آنان را با سلام و درود وارد بهشت می نمایند. این وعده را پیامبر، از فراز منبر غدیر ضمن اشاره به این آیه داد که: «لَا یَحْزنهم الْفَزَع الْأَکْبَر وَتَتَلَقَّاهم الْمَلَائِکَة هَذَا یَوْمکم الَّذِی کنتمْ توعَدونَ» (انبیاء ۱۰۳)
بیعت با علی ضد السلام قیمت با بهشت است
بیعت با علی(ع) بعنوان قبول ولایت و مقام امیرالمؤمنینی او بهشت را تقدیم صاحب آن می کند. این بدان مفهوم است که ایمان و عمل صالح که نتیجه اش بهشت است ولایت علی بن ابی طالب(ع) می باشد. این پیام قرآنی را پیامبر(ص) در خطبه غدیر ضمن اشاره به این آیه بیان داشت که: «وَفِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الْأَنفس وَتَلَذّ الْأَعْین وَأَنتمْ فِیهَا خَالِدون».
لذت آنگاه تکمیل شده که در خطبه به آیه قرآن اشاره شده: «إِنَّ الَّذِینَ آمَنوا وَعَمِلوا الصَّالِحَاتِ لَهمْ جَنَّات النَّعِیم» (لقمان ۸، زخرف ۱۱).
امام غدیر به علم الهی متصل است
ما معتقدیم امام غدیر علم به همه چیز دارد و هیچ جهلی به او را ندارد و هیچ سؤالی را بی پاسخ نمی گذارد. امامی که صاحب اختیار مطلق مردم است باید هم این گونه باشد و با اتصال به دریای بیکران علم الهی بتواند علم لازم برای رفع نیازهای بشر را در زمانی به بلندای عمر دنیا داشته باشد. در غدیر این اعتقاد با پشتوانه قرآنی اعلام گردید که: «إِنَّا نَحْن نحْیِی الْمَوْتَی وَنَکْتب مَا قَدَّموا وَآثَارَهمْ وَکلَّ شَیْءٍ أحْصَیْنَاه فِی إِمَامٍ مبِین» (یس ۱۲) و صاحب این مقام علی بن ابی طالب(ع) ارائه شد که: «وَإِنَّه فِی أمِّ الْکِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَکِیم» (زخرف ۴).
امام فقط در نسل پاک محمد (صلوات الله علیه) است
آن امامی که صاحب اختیار مطلق و دارنده دریای علم است باید در نسلی پاک قرار داشته باشد. تا این همه عظمت را با خود حمل نماید. چه کسی جز خداوند می تواند این نسل پاک را به ما نشان دهد؟ اوست که از بلندی منبر غدیر به وسیله پیامبرش آنرا با استناد به قرآن به ما می شناساند. آنجایی که می فرماید: «وَجَعَلَهَا کَلِمَةً بَاقِیَةً فِی عَقِبِهِ لَعَلَّهمْ یَرْجِعون» (زخرف ۲۸).
صحیفه بود که کربلا را رغم زد
شکی نیست که با نوشتن صحیفه ملعونه ماجرای احراق بیت تا واقعه کربلا یک جا رقم خورد. مهم اینست که خداوند در مقابل آنان اراده ای دارد و از همه اسرار آنان خبردار ست؛ و نوشته های آنان را ثبت فرموده و این را در متن قرآنش اعلام می فرماید که: «أَمْ أَبْرَموا أَمْرًا فَإِنَّا مبْرِمونَ أَمْ یَحْسَبونَ أَنَّا لَا نَسْمَع سِرَّهمْ وَنَجْوَاهم بَلَی وَرسلنَا لَدَیْهِمْ یَکْتبون» (زخرف ۷۹-۸۰) و برای اطمینان خاطر آنان می فرماید: «مَا یَکون مِن نَّجْوَی ثَلَاثَةٍ إِلَّا هوَ رَابِعهمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هوَ سَادِسهمْ وَلَا أَدْنَی مِن ذَلِکَ وَلَا أَکْثَرَ إِلَّا هوَ مَعَهمْ أَیْنَ مَا کَانوا ثمَّ ینَبِّئهم بِمَا عَمِلوا یَوْمَ الْقِیَامَة» (مجادله ۷).
جای هر شبهه ای در غدیر بسته است
خداوند با آن همه لطفی که در رابطه با محبوب ترین خلقش حضرت محمد مصطفی(ص) دارد و با مقام عظیمی که به او عنایت فرموده او را از هرگونه اشتباهی مبری ساخته است با این همه برای آنکه دهان شبهه افکنان را به صورت کامل بسته باشد، در رابطه با عزیزترین مخلوقاتش سنگین ترین وزنه سخن را در ترازو گذاشته و می فرماید: اگر کوچک ترین سخن ناگفته ای به خدا نسبت داده شود رگ حیات او را قطع می کنیم! این مطلب آنجا نازل می شود که عده ای با شبهه افکنی می خواهند نسبت غدیر را به خداوند مورد تشکیک قرار دهند و خدا در پاسخ به آنان می فرماید: «تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِین وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ لَأَخَذْنَا مِنْه بِالْیَمِینِ ثمَّ لَقَطَعْنَا مِنْه الْوَتِین» (حاقه ۴۳ – ۵۲)
از وسوسه در ولایت به خدا پناه بریم
از شاخص ترین خصلت های اهل سقیفه ایجاد شک و شبهه در قلوب اهل ایمان است. این ترفند را پیروان آنان تا قرن ها بعد از بنیان گذارانشان ادامه داده و می دهند. و این گونه حقیقت غدیر را با وسوسه های شیطانی پشت زنگارهای بی ریشه شبهات قرار می دهند. باید به خدا پناه بریم از شر وسواس های خناسی که تا قیامت وجود خواهند داشت و دست از دسیسه های خود بر نخواهند داشت. در غدیر که این توطئه ها شروع شد آیه هم به همانان تفسیر شد که: «قلْ أَعوذ بِرَبِّ النَّاسِ مَلِکِ النَّاسِ إِلَهِ النَّاسِ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ الَّذِی یوَسْوِس فِی صدورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ» (ناس ۱-۶)
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب