یك استاد دانشگاه:
غمگین ترین حادثه بعد از عاشورا در زمان امام کاظم (ع) رخ داد
به گزارش نور معرفت، قزوین عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین اظهار داشت: در زمان امام موسی کاظم (ع) یک سال هادی عباسی خلافت کرد و در این زمان شاهد حادثه یا قیام «فخ» هستیم که «حسین بن علی» به رهبری شیعیان این قیام را انجام دادند و خیلی از مورخان از این قیام به عنوان غمگین تر حادثه بعد از عاشورا یاد می کنند.
سیدحسن مهدیخانی سروجهانی در گفت و گو با ایسنا ضمن تسلیت شهادت امام موسی کاظم(ع) درباره ی شرایط سیاسی دوران امامت ایشان اظهار داشت: وقتی در سال ۱۴۸ هجری و در زمان خلافت «منصور عباسی» امام صادق(ع) به شهادت رسیدند امامت شیعیان به امام موسی کاظم(ع) سپرده شد و دوران امامت حضرت مصادف با چهار خلیفه عباسی است و در دوره امامت امام موسی کاظم (ع) خفقان شدیدی از طرف دستگاه خلافت عباسی بر شیعیان حاکم بود.
وی اضافه کرد: سال ۱۵۸ منصور درگذشت و ۱۰ سال از امامت امام موسی کاظم(ع) در زمان عباسی طی شد، بعد از منصور ۱۱ سال مهدی عباسی که فرزند منصور است خلافت را بر عهده گرفت و امام در این زمان یک دفعه زندانی شدند برای اینکه به جهت بخشش های که این حضرت به مستمندان داشت، دستگاه حکومتی می ترسید امام در دل مردم طرفدارانی پیدا کند.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین اشاره کرد: بعد از مهدی یک سال هادی عباسی خلافت کرد و در این زمان شاهد حادثه یا قیام «فخ» هستیم که «حسین بن علی» به رهبری شیعیان این قیام را انجام دادند و خیلی از مورخان از این قیام به عنوان غمگین تر حادثه بعد از عاشورا یاد می کنند.
وی اشاره کرد: در ادامه این حادثه به دستور هادی عباسی کشتار فجیعی در میان یاران «حسین بن علی» انجام شد برای اینکه هادی معتقد بود این قیام به تحریک امام موسی کاظم (ع) انجام شده و قسم خورده بود این امام را زنده نخواهد گذاشت. گفته شده که امام موسی کاظم(ع) هادی را نفرین کردند و هادی در صورتیکه دوران خلافتش به یک سال نرسیده بود از دنیا رفت، بعد از هادی «هارون الرشید» به خلافت رسید و بیشترین دوران امامت امام موسی کاظم (ع) در این زمان سپری شد.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین اظهار داشت: هارون با آنکه خط مشی خاصی در پیش گرفته بود اما نسبت به شیعیان و علویان سختگیری های بسیاری را تحمیل می کرد و مورخان هارون را به متوکل عباسی که کینه شدیدی نسبت به شیعیان و دوده (ع) داشتند تشبیه می کردند. هارون به شدت شیعیان را تحت کنترل داشت و در این دوران قیام های مختلفی از طرف شیعیان امامی و زیدی انجام شد.
مبارزه امام موسی کاظم(ع) با روش تقیه
وی درباب شیوه مبارزه امام موسی کاظم(ع) با بنی عباس بیان کرد: امام موسی کاظم(ع) همانند تعدادی از امامان روش تقیه را در پیش گرفته بودند چونکه دوران امامت این امام خفقان برپا بود و امام هم باید چهره واقعی بنی عباس را برای مردم معرفی، جان خودرا حفظ و شیعه را تقویت می کرد.
معاون فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین اظهار داشت: شاهد می باشیم که امام موسی کاظم (ع) از یکی از صحابه به اسم «علی بن یقطین» که در دربار مهدی و سپس در زمان هارون خدمت می کرد می خواهد که به کارش ادامه دهد تا از این راه شیعیان بتوانند در دربار خلافت نفوذ داشته باشند.
وی اضافه کرد: گاهی نیز به جهت اینکه دستگاه خلافت تقویت نشود همکاری تعدادی از یارانش را با دستگاه خلافت منع می کردند که قطع همکاری «صفوان بن مهران» با هارون الرشید یکی از این موارد است برای اینکه صفوان شترانش را به هارون الرشید اجاره داده بود و امام ایشان را منع می کنند و کار او را ناشایست می دانند چونکه در زمان قرارداد که شترها در اجاره هارون بود صفوان دعا می کرد هارون الرشید زنده بماند تا شترها برگردانده شود.
مهدیخانی سروجهانی اشاره کرد: امام موسی کاظم (ع) به صفوان فرمودند هر کسی که آرزو کند عباسیان زنده بمانند در صف آنان قرار می گیرد که در ادامه صفوان از ادامه کار منع شد.
وی اظهار داشت: یکی دیگر از روش های مبارزه امام کاظم (ع) مباحثات و مبارزاتی بوده که با خلفا خصوصاً هارون داشت، به عنوان مثال وقتی هارون الرشید بر سر مزار پیامبر (ص) حاضر شد پیامبر را با عنوان پسر عمو خطاب کرد و در مقابل امام موسی کاظم (ع) پیامبر را پدر خطاب کردند تا هارون بداند قرابت امام نسبت به پیامبر از هارون بیشتر است.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اظهار داشت: موضوع باغ فدک از زمان خلیفه اول و حضرت فاطمه (س) مورد مناقشه قرار گرفت و همیشه بین خلفا و فرزندان حضرت فاطمه زهرا (س) ادامه داشت، در نهایت امام موسی کاظم (ع) موضوع فدک را پیش کشیدند هارون اعلام نمود که شما حد و مرز فدک را مشخص کنید تا به شما برگردانم و امام موسی کاظم (ع) اشاره کردند «تمام سرزمین های اسلامی» که در آن زمان مرز آن از چین شروع می شد و تا اسپانیا و فرانسه ادامه داشت، از این راه به هارون فهماندند فدک بهانه است و آن چه مورد غصب قرار گرفته ولایت و رهبری امت اسلامی است اگر شما می خواهید چیزی برگردانید این حق دوده (ع) را برگردانید.
مذاهب دوران امام موسی کاظم (ع)
وی درباب مذاهب دوران این امام اضافه کرد: یک سری مذاهبی را ما شاهد بودیم که از دوره های گذشته شکل گرفته بودند و طرفدارانی داشتند همچون مذهب زیدی که طرفداران زیادی داشتند و بسیار فعال بودند و یکی از اختلافات اساسی که با شیعیان امامی داشتند این بود که از همان زمان ایجاد «زیدبن علی» معتقد به قیام بود اما دوده و امامان روش تقیه را در پیش داشتند.
مهدیخانی سروجهانی اشاره کرد: امام موسی کاظم(ع) در برخورد با زیدیان همیشه آنان را به راه حقیقی دین و مذهب شیعه دعوت می کردند، مذهبی که در زمان امام موسی کاظم (ع) شکل گرفت مذهب اسماعیلیه است. یکی از مشکلاتی که در دوران حضور دوده درباب تعیین امام داریم این بود که به سبب فشارهایی که حاکمان زمان داشتند و تهدیدات و خطراتی که وجود داشت گاه بصورت سریع امام بعدی اعلام و معرفی نمی شد و فقط به افراد و صحابه خاص امام بعدی اعلام می شد.
وی اظهار داشت: فرقه «واقفیه» مربوط به پس از شهادت امام موسی کاظم (ع) است و افراد این فرقه معتقد بودند این امام از دنیا نرفته است و در زمان مقرر قیام خواهدنمود. در زمان امام موسی کاظم (ع) اهل حدیث وجود داشتند که امام با این افراد همیشه مناظرات برپا می کردند.
این استاد دانشگاه تصریح می کند: امام موسی کاظم (ع) بیشتر دوران حیات خودرا در زندان سپری کردند و تحت نظارت و کنترل شدید قرار داشتند و از این جهت فرصت زیادی نداشتند که شاگردان زیادی را تربیت کنند اما شاهد می باشیم تعدادی از منابع بالاتر از ۴۰۰ شاگرد تربیت شده را ذکر می کنند.
وی اظهار داشت: «عبدالرحمن بن حجاج»، «عبدالله بن یحیی»، «علی ابن یقطین»، «هشام بن حکم» و «ابو سعید اسدی» از شاگردان معروف امام صادق (ع) بوده که در زمان امام موسی کاظم (ع) از اصحاب و شاگردان خاص این امام نیز بودند.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد در ادامه با اشاره به مدت زندانی شدن امام موسی کاظم (ع)، بیان کرد: در منابع دست اول تاریخی درباب مدت و نحوه زندانی امام موسی کاظم (ع) مطلب روشنی ذکر نشده است.
وی اظهار داشت: درباب شهادت این امام نقل قول های متفاوتی وجود دارد اما آن روایتی که بیشتر عنوان شده این است که «فضل بن یحیی» زندان بان امام بوده و هارون الرشید دستور به شهادت رساندن امام را به او داده ام فضل ا انجام نداده و پدر فضل پیش هارون الرشید از باب این سرپیچی عذرخواهی کرده و در ادامه «سندی بن شاهک» را «یحیی بن خالد» زندان بان امام قرار داده و او امام را به شهادت رسانده است.
منبع: نور معرفت
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب