نقاشی هایی در ستایش آسمان شب
به گزارش نور معرفت، آسمان شب در یک غروب بدون ابر بی گمان از تاثیرگذارترین لحظات زندگی است و هنرمندان از مدت ها قبل مجذوب آن شده اند!
به گزارش نور معرفت به نقل از ایسنا، شب، ذهن خلاق خیلی از هنرمندان را برانگیخت تا به سمت ناشناخته ها بروند و اعماق جهان اسرارآمیز ما را کشف کنند.
در ادامه با متخبی از نقاشی های خیره کننده که در آنها آسمان شب به تصویر کشیده شده اند، آشنا می شوید:
«فرار به مصر» اثر «آدام السهایمر»
«فرار به مصر» اثر «آدام السهایمر» یکی از اولین تصاویر واقع گرایانه از آسمان شب در نقاشی های رنسانس است. این نقاشی به رغم شکستن چند سنت هنری آن دوره خیلی از نقاشان مانند استادان هلندی رامبرانت و روبنس را در فعالیتهای هنری تحت تأثیر قرار داد. این نقاشی داستانی از کتاب مقدس را به تصویر می کشد که در آن یوسف، مریم و عیسی (ع) از پادشاه هیرودیس به مصر فرار می کنند. چندین منبع نور همچون ماه و ستارگان منعکس شده در دریاچه، آتش نزدیک چوپانان و مشعل در دست یوسف، مناظر تاریک را روشن می کند. «السهایمر» اولین نقاشی است که صورت های فلکی مانند دب اکبر را به دقت به تصویر کشیده است. خط مورب در آسمان شب هم کهکشان راه شیری است.
«آدام السهایمر»(۱۵۷۸-۱۶۱۰) هنرمند باروک آلمانی ساکن رم بود. بیشتر آثار هنری او بسیار کوچک و روی صفحات مسی نقاشی شده بودند. بعد از بررسی ها مشخص شد که نقاشی «فرار به مصر» در زمان مرگ «السهایمر» در اتاق خواب او بوده است.
«فوران آتشفشان وزوو» اثر «جوزف رایت»
این هنرمند نقاشی را به دو نیمه متضاد تقسیم کرد: فوران انفجاری کوه وزوو و دریای سرد و آرام. «رایت» این جهنم تمام عیار را بر فراز مردان کوچکی که در پیش زمینه دیده می شوند، به تصویر کشیده است. دو نفر از آنها جسدی بی جان را حمل می کنند و سومی درحال گریه است. نقاش به طرز استادانه ای ابرهای تیره ناشی از دود، آتش و فواره گدازه داغ قرمز را در آسمان شب به تصویر کشیده است. برخلاف جهنم سمت چپ، یک پالت رنگی عموما سرد در سمت راست تابلو، آرامش دریای بی موج را مورد توجه قرار داده است.
«جوزف رایت» (۱۷۳۴-۱۷۹۷) نقاش انگلیسی بود که برای خلق پرتره و نقاشی منظره تحسین شده بود. رایت با این امید که فوران کوه وزوویوس را ببیند، در سال ۱۷۷۴ به مدت چند ماه از ناپل بازدید نمود. از آنجاییکه او جزایر ایسکیا و پروچیدا را در تصویر گنجاند که در حقیقت قابل مشاهده نیستند، این نقاشی به احتمال زیاد بعد از رسیدن او به انگلستان و با کمک مطالعات خلق شده است.
«ماهیگیران در دریا» اثر «جوزف مالورد ویلیام تِرنِر»
در سال ۱۷۹۶ میلادی آکادمی سلطنتی اولین تابلو نقاشی رنگ روغن «ترنر» با عنوان «ماهیگیران در دریا» را به نمایش گذاشت. «ترنر» در آن زمان ۲۱ساله بود. هنرمندانی همچون «فیلیپ جیمز دو لوتربورگ» و «جوزف رایت» که برای خلق نقاشی های آسمانی و دریایی شهرت دارند، «ترنر» را برای خلق این نقاشی مهتابی دریایی تحت تأثیر قرار دادند.
به لطف به کارگیری ماهرانه نور و اتمسفر در این نقاشی ماه شبیه یک نورافکن شبح آلود مشرف به یک قایق ماهیگیری کوچک پر از ماهیگیران به تصویر کشیده شده است. در واقع کشتی های روی اقیانوس، مضمونی است که «ترنر» در خیلی از آثار خود به آن پرداخته است. کشتی این نقاشی توسط امواجی پرهیاهو درحال حرکت است و درون آن یک فانوس کم نور وجود دارد که گرمای ضعیفی را برای مردانی که دور آن جمع شده اند، فراهم نموده است. لبه های نقاشی آرام و تقریبا سیاه است، چونکه ماهیگیران یک قایق مشابه را در شب دنبال می کنند.
«ترنر» در سال ۱۷۷۵ از والدینی از طبقه متوسط پایین در خانه ای کوچک در لندن واقع در انگلستان به دنیا آمد. زندگی و خود «ترنر» هم مانند نقاشی هایی که خلق کرد، رنگارنگ بود. با در نظر گرفتن مسیر پر فراز و نشیب زندگی «جی. ام. دبلیو. ترنر» این هنرمند در نهایت به یکی از تاثیرگذارترین نقاشان تبدیل شد.
«نقاشی منظره شب در رنگ سیاه و طلایی» اثر «جیمز ویسلر»
تصویر جسورانه این نقاشی از آسمان شب جنجال های زیادی ایجاد کرد. این نقاشی علاوه بر پلی بر روی رودخانه تیمز در لندن در باغ کرمورن، نمایشی از آتش بازی را به تصویر می کشد. جان راسکین، منتقد هنری بعد از دیدن این اثر هنری در گالری «گراسونور»، نقدی ویرانگر نوشت و «ویسلر» را بعنوان هنرمندی بی سواد و تنبل عنوان نمود. ویسلر از او به خاطر افترا شکایت نمود. نقاش در محاکمه پیروز شد، اما در نتیجه، شهرت او در بین مجموعه داران قدیمی اش خدشه دار شد.
هنرمند برای خلق این نقاشی از یک سری رنگ های خنثی بهره برده است: آبی، سبز و خاکستری. برای آتش بازی، او قطرات زرد قدرتمند را روی بوم پاشید. چهره های انسان نما که به سختی قابل تشخیص هستند، از پایین نمایش شبانه را تحسین می کنند.
«جیمز ویسلر»(تولد ۱۸۳۴ - درگذشت ۱۹۰۴) یک هنرمند آمریکایی ساکن بریتانیا بود. از مشهوترین نقاشی های وی به «مادر ویسلر» و «ترکیب بندی خاکستری و سیاه شماره یک»(۱۸۷۱) میتوان اشاره نمود.
«شب پرستاره بر فراز رون» اثر «وینسنت ون گوگ»
غیر ممکن است که بدون اشاره به «ون گوگ» از نقاشی های در ارتباط با آسمان شب سخن بگوییم. «وینسنت ون گوگ»(تولد ۱۸۵۳- درگذشت ۱۸۹۰) یکی از تاثیرگذارترین هنرمندان تاریخ هنر بود. این نقاش پست امپرسیونیست که در هلند متولد شد، پس از مدتی به فرانسه نقل مکان کرد و در آنجا شیوه نقاشی منحصر بفرد خویش را شکل داد.
«ون گوگ» در طول اقامتش در آرل، «شب پرستاره بر فراز رون» را نقاشی کرد. در این نقاشی ستاره های زرد به آرامی در آسمان وسیع شب چشمک می زنند.
یک سال بعد بود که «ون گوگ» دیگر نقاشی مشهور «شب های پرستاره» در کنار سروها را در دوران اقامتش در آسایشگاه روانی خلق کرد. «شب پرستاره» حاصل مشاهدات دقیق «ون گوگ»، تصورات، خاطرات و احساساتش است. برای مثال مناره کلیسایی که در این نقاشی به چشم می خورد در واقع به خصوصیت مناره های هلند شباهت دارد و شبیه به مناره کلیساهای فرانسه نیست.
«وینسنت ون گوگ» ـ نقاش نامدار هلندی ـ حالا بعنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پست امپرسیونیسم شناخته می شود. وی در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در ایالت برابانت هلند نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. بعضی از مشهورترین کارهای وی در سه سال پایانی عمرش خلق شدند.
با این که او گاهی در دوران کودکی طراحی می کرد، اما استعداد هنری او تا حد زیادی تا سن ۲۷ سالگی کشف نشده باقی مانده بود.
امروزه این هنرمند هلندی را برای سبک منحصربفردی می شناسیم که در خلق تابلوهای نقاشی خیره کننده اش به کار می برد. حالا تشخیص منظره های چشم نواز، پرتره های اثرگذار و طبیعت های بی جان سرزنده ای که با استفاده از رنگ های ضخیم، ضربات قلم مو سریع و ترکیب رنگ با نشاط او خلق شده اند، کار سختی نیست. البته آثار هنری «ون گوگ» از همان ابتدا این خصوصیت های مشخص را شامل نمی شدند و سبک ویژه او به مروز زمان و در طول مراحلی متفاوت زندگی کوتاه او شکل گرفت.
«ون گوگ» یک روز در اتاقی در مهمانخانه ای واقع در شهر ««اور سور اواز» از خواب برخاست و به روال هر روز با بومی در دست برای نقاشی کردن از مهمانخانه خارج شد. همان شب با زخمی کشنده ناشی از شلیک گلوله به مهمانخانه بازگشت و دو روز بعد یعنی در ۲۹ جولای ۱۸۹۰ درگذشت.
«شب تابستانی» اثر «هارولد شولبرگ»
تابلو نقاشی «شب تابستانی» ماهیت شبهای روشن تابستان نوردیک را با رنگ های زنده آبی به تصویر می کشد. زیبایی طبیعت بر همه عناصر دیگر غالب است و حس آرامش را القا می کند.
در این نقاشی انسان بخشی از ترکیب نیست، اما میز حضور قبلی آنها در بالکن را یادآوری می کند. طبیعتاً بیننده در نقاشی به سمت آسمان نورانی شب جذب می شود. هنرمند با رنگ بازی می کند تا بر تفاوت میان پیش زمینه پرجزئیات و پس زمینه مبهم معمایی تاکید کند.
«هارولد شولبرگ»(تولد ۱۸۶۹ - درگذشت ۱۹۳۵) یک هنرمند نروژی است. او این اثر هنری پر از عشق و شادی را به یاد نامزدی اخیر خود خلق کرد.
«بلوار مون مارتر در شب» اثر «کامی پیسارو»
در این منظره شهری باشکوه، «پیسارو» جوهره زندگی شلوغ پاریسی را در کافه ها، رستوران ها و آسمان شب را به تصویر می کشد. سنگفرش خیس درخشان، روشنایی شبانه شهر را منعکس می کند و کل ترکیب را با پویایی عجین کرده است.
کامی پیسارو»(۱۹۰۳-۱۸۳۰) یک هنرمند قرن نوزدهمی امپرسیونیست اهل جزیره «سنت توماس» بود که اولین بار در دوران تحصیل در فرانسه به هنرهای زیبا علاقه مند شد و سپس دوران طولانی به فعالیت در حوزه نقاشی و طراحی مشغول شد. او اغلب دوران کودکی اش را در «سنت توماس» گذراند و سپس به ونزوئلا رفت و در آنجا به طراحی طبعیت مشغول شد و به تصویر کشیدن منظره را آموخت.
«پیسارو»، این هنرمند دانمارکی ـ فرانسوی، مسن ترین هنرمند در گروه امپرسیونیست ها و تنها کسی بود که در هر هشت نمایشگاه حضور داشت. «پیسارو» هم همچون هنرمندان هم عصر خود منظره ها و افراد را در موقعیت های واقعی و با استفاده از روش های سریع نقاشی می کرد. این نقاش همینطور حکم آموزگاری اثرگذار را برای هنرمندان مشهوری همچون «پل سزان» داشت. بعلاوه، «پیسارو» یکی از معدود هنرمندان امپرسیونیستی بود که تحت تأثیر جنبش هنری بعدی یعنی «پست امپرسیونیسم» هم قرار گرفت و از روش هایی همچون «نقطه چینی» برای خلق آثارش بهره برد.
«پیسارو» بعنوان یکی از اعضای بنیانگذار جنبش امپرسیونیسم، نقش بزرگی را در رشد این سبک ایفا کرد و در برگزاری نمایشگاه مستقل برای هنرمندان اثرگذار بود. او بعنوان نقاش و آموزگار به صورت قابل توجهی در شکل گیری هنر مدرن نقش داشت.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب