شرح دعای روز یازدهم ماه رمضان
قم مولف کتاب الهی نامه اظهار داشت: نخستین کسانی که خداوند فرموده آنان را دوست دارد محسنین هستند.
حجت الاسلام والمسلمین هادی عباسی، مدرس سطح عالی حوزه علمیه در شرح دعای روز یازدهم ماه رمضان اظهار داشت: در دعای روز یازدهم این ماه مبارک می خوانیم: «اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ فِیهِ الْإِحْسَانَ وَ کَرِّهْ إِلَیَّ فِیهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ وَ حَرِّمْ عَلَیَّ فِیهِ السَّخَطَ وَ النِّیرَانَ بِعَوْنِکَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ؛ خدایا در این ماه نیکی را پسندیده من گردان و نادرستیها و نافرمانی ها را مورد کراهت من قرار ده و خشم و آتش برافروخته را بر من حرام گردان به یاری ات ای فریادرس دادخواهان».
وی در توضیح فراز «اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ فِیهِ الْإِحْسَانَ» اضافه کرد: در روز یازدهم از ماه مبارک رمضان، از خداوند می خواهیم احسان را نزد ما دوست داشتنی و پسندیده قرار دهد، فرق است بین کسی که احسان می کند و کسی که احسان را دوست دارد؛ یک وقت هست انسان خوب است، یک وقت هست خوبی را دوست دارد و بین این ها تفاوت است.
احسان بالاتر از ایمان است
عباسی خراسانی اظهار داشت: در این فراز صحبت از احسان است و احسان بالاتر از ایمان است؛ احسان از ریشه «حسن» و به مفهوم زیبایی و نیکی است و در قرآن در سه معنا به کار رفته است؛ نخست انجام کار نیک؛ «قُلْ یَا عِبَادِ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ؛ بگو ای بندگان مومن از پروردگارتان پروا کنید، برای کسانی که در این دنیا نیکی کنند [و اعمال صالح انجام دهند] پاداش نیکو است»، (زمر/ ۱۰).
وی ادامه داد: دومین معنا نیکی به دیگران است که در قرآن میخوانیم: «وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لا تَعْبُدُونَ إِلا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَذِی الْقُرْبَی وَالْیَتَامَی وَالْمَسَاکِینِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا؛ یاد کنید که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خداوند را نپرستید و به پدر و مادر و خویشاوندان و یتیمان و بینوایان نیکی کنید و با مردم به زبان خوش سخن بگویید»، (بقره/ ۸۳).
این مدرس حوزه اشاره کرد: انجام شایسته، نیکو و کامل یک عمل معنای سوم احسان در قرآن است که در این رابطه در قرآن آمده است: «الطَّلاقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاکٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسَانٍ...؛ طلاق دو بار است بعد از آن یا باید او را بطور شایسته[همسر خود] نگاه داشت، یا به نیکی رها کرد...»، (بقره/ ۲۲۹)؛ منظور از «تَسْرِیحٌ بِإِحْسَانٍ» رها کردن بطور شایسته و نیکو و بدون آزار و اذیت است؛ به عبارتی جدایی هم باید با احسان و به دور از هرگونه خشم، کینه و انتقام جویی باشد.
وی ادامه داد: این معنا از احسان در کلام حضرت علی(ع) نیز آمده است: قیمة کلّ امریء ما یُحسنُه؛ ارزش هر انسانی به اندازه امور و کارهایی است که آنها را به نحو نیکویی انجام می دهد، (نهج البلاغه، حکمت ۸۱)؛ نخستین کسانی که خداوند در قرآن فرموده آنان را دوست دارد و به آنان عشق می ورزد، مؤمنین نیستند، بلکه محسنین هستند؛ «إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ؛ به درستی که خداوند احسان کنندگان را دوست دارد.»، (بقره/ ۱۹۵).
عباسی خراسانی تصریح کرد: این خود دلیل روشنی است بر این که مقام محسنین والاتر از مؤمنین و متقین است؛ انسان روزه دار در این روز برای این که محبوب پروردگار شود، از خدای خود می خواهد که احسان و نیکوکاری را محبوب او گرداند.
وی اظهار داشت: در فراز «وَ کَرِّهْ إِلَیَّ فِیهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ» از خداوند طلب می نماییم که فسق و عصیان را برایمان زشت جلوه دهد تا به آن کراهت داشته باشیم؛ یک وقت انسان گناهی انجام نمی دهد و یک وقت هست اصلاً بدش می آید و از معصیت و گناه منزجر است؛ متأسفانه قبح و زشتی تعدادی از گناهان در جامعه از بین رفته است؛ از میان رفتن زشتی و قبح برخی گناهان، سبب نزول عذاب است.
نویسنده الهی نامه عنوان کرد: خداوند در آیه ۷ سوره مبارکه حجرات می فرماید: «وَ اعْلَمُواْ أَنَّ فِیکُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ یُطِیعُکمُ ْ فیِ کَثِیرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَ لَاکِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْایمَانَ وَ زَیَّنَهُ فیِ قُلُوبِکمُ ْ وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ أُوْلَئکَ هُمُ الرَّاشِدُون؛ و بدانید که رسول خدا در بین شماست اگر در خیلی از کارها از [رأی و میل ] شما پیروی می کرد، گرفتار هلاک و زحمت می شدید، لیکن خدا ایمان را محبوب شما کرد و آنرا در دل های شما آراست و انکار و نافرمانی و عصیان را منفور شما گردانید، آنها واقعا رشد یافتگانند».
وی اظهار داشت: از آیه فوق می توان دریافت که اگر خداوند ایمان را در دل انسان بیاراید و آنرا محبوب قلوب کند، دل ها به سمت ایمان جذب می شود و نیز اگر عصیان و فسق در نظرش زشت و کریه جلوه گر شود، از آن دوری می کند و این همان هدایت الهی است.
عباسی خراسانی تصریح کرد: هر گونه نافرمانی و سرپیچی از اوامر الهی را عصیان گویند و اصرار و مداومت بر عصیان فسق است؛ برخی فسق را گناه کبیره می دانند.
وی با اشاره به فراز «وَ حَرِّمْ عَلَیَّ فِیهِ السَّخَطَ وَ النِّیرَانَ» بیان کرد: از خداوند می خواهیم که خشم و آتش عذاب خویش را بر ما حرام کند؛ هرگاه احسان نزد انسان محبوب شد، گناه و فسق منفور می شود و موجب می شود انسان به نیکی روی آورد و از گناه دوری کند؛ در نتیجه از عذاب و خشم خدا در امان خواهد بود.
عباسی خراسانی اضافه کرد: همان گونه رحمت الهی مؤمنان را دربرمی گیرد، غضب خدا نیز دامن عاصیان و فاسقان را خواهد گرفت؛ «اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛ بدانید که خدا سختکیفر است، و [بدانید] که خدا آمرزنده مهربان است»، (مائده/ ۹۸).
وی در توضیح فراز پایانی دعای این روز، «بِعَوْنِکَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ» اظهار نمود: خداوندا! در این روز سه خواسته از تو داریم، دوستی احسان، زشتی گناه در نظرما و حرام شدن غضب و عذابت بر ما. این خواسته ها را به یاری خودت از تو می طلبم؛ برای اینکه اگر تو یاورمان نباشی هیچ گاه نمی توانیم به چنین خواسته هایی دست یابیم؛ ای کسی که فریادرس دادخواهانی.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب